Het is stil...stil op mijn oprit...er staat daar een klein groot plekje heel erg leeg te wezen...mijn koekblikje is uit logeren,fijn bij zijn andere grote vrienden en vriendinnetjes en ik gun het hem...maar toch,het is stil...
Mijn koekblikje is nog niet zo heel erg lang in mijn leven. Het is zo'n koekblikje waarvan de auto-buurman zich afvroeg wat ik erin zag? Destijds snapte ik de vraag niet,nu ik er op let wel...het type koekblikje wat ik rijd, vervoert vele mensen met voornamelijk grijs haar. Nu heb ik her en der ook een paar grijze haartjes,keurig weggewerkt door kapperdinnetje waardoor ik niet val onder de groepsnoemer grijzedakduif,maar toch...
Mijn koekblikje is de sportieve variant...wat zeg ik? Hij heeft sportvelgjes en mistlampjes! De luxe uitvoering met airco,armsteuntje,elektrische ramen, centrale deurvergrendeling en een motor...De lichtste die er is! Eigenlijk is het een rijdend naaidoosje, zo klinkt en rijdt hij ook.
Ga ik de snelweg op, dan moet ik de neiging onderdrukken om de deur open te gooien en a la Fred Flintstone mee te trappelen om snelheid te maken. Nee, snel is die die niet. Het uiterlijk zet je op het verkeerde been en dat vind ik leuk ;).
Mijn koekblikje is ijsblauw met zo'n mooi glansje eroverheen en om het plaatje compleet te maken?
Hij heeft racestrepen! Ja,echt...en niet die strepen die je overal ziet,welnee...he-le-maal-ei-gen-zin-nig-ge-Jo-stijl. Ik heb strepen met bloemen erin,sterretjes,krullen waardoor menig nekje zich omdraait als ik tevreden langs knor in mijn naaidoosje annex koekblikje. Hij doet precies waar hij goed in is :)
Maar ja, nu is tie uit logeren...we hadden een moeilijk dagje gisteren. Zoals altijd komen wij er samen sterk uit, want je bent bikkelien of niet. Wel met knikkende knieen en zweet in de handpalmen,maar dat terzijde.
Een paar dagen terug snorde mijn koekblikje een beetje schurend,niet het tevreden naaidoosje geluid van weleer. Ik met al mijn technische kennis (in boekvorm zou dat eruit zien als een leeg tekenblok) gemeld bij hubbie en kreeg het advies:"Flink remmen,kunnen de remschijven wel eens zijn". Uitgevoerd op een veilig momentje zonder kinderen aan boord (die hoeven geen vliegles te krijgen) maar nee...werd niet veel beter.
Gister reed ik van ons dorpje naar een dorp om koffie te leuten bij mijn lagere-school-dinnetje. Het geluid op de heenweg was mwoah...toen ik de auto uitzette,schuurde die gewoon door...eng!! Als die maar start straks *fingers crossed*. De tijd vloog om en hup,door de auto in en terug naar mijn dorpje. Starten,ja..achteruit,mja...rijden,getver nu schuurt ie nog harder en ik moet de snelweg nog op :(. Alsof ik hem martelde! Hij schreeuwde het uit,schuren,piepen en Jootje met natte handen aan het stuur. Ik zag hele (en halve) scenario's voorbij komen en had alle "plan B mogelijkheden" paraat mocht ik stranden op de snelweg...wie haalt de kinderen,wie haalt de auto,wie haalt mij en hoe zorg ik ervoor geen persoonlijke kreukels te krijgen in geval van een ongeluk? Alsof ik daar invloed op kan uitoefenen...tuurlijk!Op constante snelheid doorgereden en halverwege de megareis van wel een kwartier hoorde ik mijzelf praten tegen mijn koekblikje: "Kom op, je bent bijna thuis, nog een klein stukje, dit kunnen we, je bent een grote auto,straks mag je uitrusten,dan neem ik de Harley Trapson en loop met het kroost naar huis,voor nu...power! Zijn wij bikkels of niet??" We hebben het gered, adrenalinekick en al en wat was ik blij dat ik thuis was :)!
Op fietse naar school en in prachtig weer teruggewandeld met een nukkige Troelawupwup (die zit even in moeilijk vaarwater,groeisprongetje ofzo? In ieder geval zit mijn opvoeddeskundigheid in zwaar weer...of te wel,jeetje,pittig,doe ik het goed? En natuurlijk gaat Uppergup daar in mee, dus ja..mijn beide handjes zijn gevuld en ik ga door met vallen en opstaan...terug naar het originele verhaal) Hubbie gebeld/gemaild met mijn technische problematiek. "Ja, toen ik er van het weekend in reed, dacht ik al dat er onderhoud aan zat te komen,dat was geen goed geluid." (...) Fijn dat jij me daarvan ook op de hoogte hebt gesteld en mij vrolijk door laat tuffen...sjucht! 's Avonds een technische blik van hubbie erin gegooid (in boekvorm ziet dat eruit als een dikke pil met heel veel woorden en weinig plaatjes) en muziek-buurman deed ook een duit in het zakje...Beiden geen idee!
Ondertussen heb ik de garage gebeld en in mijn vaktechnische termen uitgelegd wat er aan de hand is
"Mijn auto maakt zo'n raar geluid meneer, hij zegt kggg en tsss,maar niet de hele tijd en het zit voorin,ja ik denk een beetje aan de rechter,nee linker,o nee toch wel rechter kant..ik denk dat het de distributieriem is of de V-snaar (kijk,ben niet helemaal dom, maar doe mij graag een beetje simpeler voor dan dat ik daadwerkelijk ben,gniffel).
Ik mocht mijn koekblikje gelijk komen brengen,waarop hubbie in mijn autootje sprong, de kinderen uberenthousiast meegingen want ja...in het donker rijden,straks nog naar de kijkavond op school en weglopen bij het avondeten "Life is great!" en ik in de grote leasebak met hoog herniagehalte er achteraan.
En nu is het stil op de oprit,er staat een klein groot leeg plekje. En als die weer gevuld is, is de portemetniks waarschijnlijk leeg ;)! Het hoort erbij...en ik krijg dan een tevreden snorrend naaidoosje annex koekblikje terug en is Jo wederom mobiel en tevreden!
Jo
donderdag 31 oktober 2013
maandag 28 oktober 2013
Jo en bubbels
De koffie pruttelt, de kaascrackers koelen af op het aanrecht en de "mega-opruim-en-breng-weg-naar-de-stort-jee-wat-een-ruimte-activiteiten" bewust heel even naar achter geschoven. Ik kan het natuurlijk niet maken om niets van me te laten horen na de primeur van afgelopen weekend?
In Appeltern was de allereerste GOK-meeting in een bourgondische setting aan het water. Tel daar het temperatuurtje van een graad of 20 bij op met een groot terras...De hele dag op stap met boerderijdinnetje,beide parttime kinderloos en alleen rekening te houden met elkaar en onszelf. Hapjes,drankjes alles stond klaar...erg vervelend,we vonden het he-le-maal niks maar ja,iemand moet zich ervoor opofferen...
We hebben er echt onze dag van gemaakt. Genieten, feel good momenten verzamelen maar vooral een me-time moment want eerlijk is eerlijk...zodra je mama bent,ben je de spil van het gezin. Het leven staat voornamelijk in het teken van het verzorgen van de ander. Doorgaan en wegcijferen zijn sleutelwoorden die veel gehoord en uitgesproken worden. Het geeft energie en neemt energie..de overtreffende trap van moe? Moeder! Erg belangrijk om af en toe een me-time dagje in te lassen,batterij opladen zodat er weer meer gegeven kan worden. Heb ik niets,kan ik het ook niet uitdelen...
Wat een verademing om met een grote groep mensen te zijn die snappen en begrijpen wat het anders eten met je doet. Een woord is voldoende om elkaar te begrijpen...geen gefronste wenkbrauwen als ik roomboter eet, "huh" als eerste klank krijgen bij het woord "rookkaascracker",het verdwijnen van vage kwaaltjes wat onmiddellijk gesnapt en begrepen wordt...kortom,gelijkgezinden!
Ik kon merken dat er een grote groep mensen bijeen was vanuit het GOK-forumgedeelte. Het enthousiasme waarin ze elkaar begroetten en makkelijk inhaken op elkaars leventjes omdat je via de socialmedia al een beetje aan elkaar gesnuffeld hebt of er vriendschappen zijn ontstaan...dat hadden en hebben wij niet...even dacht ik een "buitenbeentje" te zijn. Zodra die gedachte oppoppte,hoorde ik meer geluiden om mij heen dat zij ook geen lid waren...prima dus :)
Ik merk dat ik al vrij snel chronologisch wil opsommen...a la het opstel van vroeger...en toen,en toen, en toen, en toen....Als ik dat doe, kom ik niet toe aan de fantastische ondertoon van de gehele dag...hetgene wat je niet ziet,niet voelt en niet kan benoemen en er wel is...het speciale tintje,het feelgood moment. Aan het einde van de dag kwam ik blij positief bubbelend thuis, met zo'n brok enthousiasme in mijn donder en intuitief aanvoelen dit is mijn weg.
Toch in het kort....wat losse flodders...natuurlijk is het fantastisch om Yvonne Lemmers,Thea Bremer en Jacoline de Zoete in realtime te ontmoeten. De foto's krijgen stemmen en bewegingen,gaat van 2 dimensionaal naar 3 dimensionaal en wordt een level hoger getild. Bijzonder leuk :)En nee, ik ben niet flauwgevallen en ja ik heb wel een krabbeltje gevraagd voor in mijn boek,haha...ook een primeur,doe ik anders nooooit! Presentatie van de app, de uitleg van hoe het klein begon tot hoe het gegroeid is tot waar het nu staat, uitwisselen van ervaringen "Hoe doe jij dat? En als je nou..", compleet nieuwe invalshoeken en leermomenten die "uit de lucht" komen vallen en ik kon zelf mijn brandende vraag stellen met betrekking tot mijn werkweigerendedraakje...Hoogrode kleur,knikkende knietjes,trillend stemmetje en hoge ademhaling,gek hoor om te praten voor een groep van 100 volwassenen ;)
Hier zijn mensen bij elkaar die op hun eigen-wijze door het leven stappen en niet de opgelegde regeltjes domweg opvolgen,mensen die kritisch nadenken en durven te proberen het anders te doen...ik kwam met oplossingen en tips thuis die ik werkelijk waar nog nooit gehoord had maar zeker ga uitproberen. Ik had er ook een zwaar hoofd in toen ik met GOK begon en kijk hoe ik omgeturnd ben naar een gokverslaafde in nog geen 3 maanden tijd! Ook al val ik in gewicht niet af, de centimeters vliegen me om de oren en het eten is zoooo lekker, ik wil en kan gewoon niet anders meer. Het genieten is zo groots terug, daar neem ik voorlopig geen afscheid van ;)
Hoelahoepdemonstraties (en verloting),zelf hoelahoepen,make-up adviezen,kledingadviezen, welke kleuren passen bij je en welke kun je beter vermijden, proeverijen,voetmassages,zumbales,lekkere drankjes en hapjes, producten inslaan voor mijn privegokkastje,verloting van Feelgoodmomenten...varierend van een elektrische tandenborstel,telefonisch consult met Yvonne,uitgebreid medisch onderzoek onder begeleiding van een huisarts,bourgondisch me-time momentje en boerderijdinnetje heeft een make-up-make-over gewonnen...Zij mag een op een in de winkel van Jacoline persoonlijke tips ontvangen mbt make-up en kleding...passend bij lichaamsbouw en keurtype en vorm! Hoe lekker luxe verwennen is dat? En weet je wat het mooie is...ik mag mee!! Alleen al het vooruitzicht...ik geniet daar nu al van :) We gaan in maart/april en het staat vast dat we er wederom een me-time dag van gaan maken want tjongejongejonge...ik bubbel nog na van al die fijne positieve impressies van zaterdag. Wat heb ik veel echte,eerlijke,energieke mensen gezien en gesproken,fantastische gesprekken gevoerd,keihard gelachen (wat is dat altijd lekker!),wat ben ik getriggerd en geprikkeld en ook...een paar van mijn bloglezers gesproken :)
Top vond en vind ik dat, wat een heerlijke reacties krijg ik van jullie. Wat fijn dat je me even aan mijn mouw trok om mij te vertellen dat je er van geniet en zelfs soms naar uit kijkt...ik loop op wolkjes :) Ik geniet dubbel en dwars van jullie,ik ga zeker nog even door met schrijven!
Jo
In Appeltern was de allereerste GOK-meeting in een bourgondische setting aan het water. Tel daar het temperatuurtje van een graad of 20 bij op met een groot terras...De hele dag op stap met boerderijdinnetje,beide parttime kinderloos en alleen rekening te houden met elkaar en onszelf. Hapjes,drankjes alles stond klaar...erg vervelend,we vonden het he-le-maal niks maar ja,iemand moet zich ervoor opofferen...
We hebben er echt onze dag van gemaakt. Genieten, feel good momenten verzamelen maar vooral een me-time moment want eerlijk is eerlijk...zodra je mama bent,ben je de spil van het gezin. Het leven staat voornamelijk in het teken van het verzorgen van de ander. Doorgaan en wegcijferen zijn sleutelwoorden die veel gehoord en uitgesproken worden. Het geeft energie en neemt energie..de overtreffende trap van moe? Moeder! Erg belangrijk om af en toe een me-time dagje in te lassen,batterij opladen zodat er weer meer gegeven kan worden. Heb ik niets,kan ik het ook niet uitdelen...
Wat een verademing om met een grote groep mensen te zijn die snappen en begrijpen wat het anders eten met je doet. Een woord is voldoende om elkaar te begrijpen...geen gefronste wenkbrauwen als ik roomboter eet, "huh" als eerste klank krijgen bij het woord "rookkaascracker",het verdwijnen van vage kwaaltjes wat onmiddellijk gesnapt en begrepen wordt...kortom,gelijkgezinden!
Ik kon merken dat er een grote groep mensen bijeen was vanuit het GOK-forumgedeelte. Het enthousiasme waarin ze elkaar begroetten en makkelijk inhaken op elkaars leventjes omdat je via de socialmedia al een beetje aan elkaar gesnuffeld hebt of er vriendschappen zijn ontstaan...dat hadden en hebben wij niet...even dacht ik een "buitenbeentje" te zijn. Zodra die gedachte oppoppte,hoorde ik meer geluiden om mij heen dat zij ook geen lid waren...prima dus :)
Ik merk dat ik al vrij snel chronologisch wil opsommen...a la het opstel van vroeger...en toen,en toen, en toen, en toen....Als ik dat doe, kom ik niet toe aan de fantastische ondertoon van de gehele dag...hetgene wat je niet ziet,niet voelt en niet kan benoemen en er wel is...het speciale tintje,het feelgood moment. Aan het einde van de dag kwam ik blij positief bubbelend thuis, met zo'n brok enthousiasme in mijn donder en intuitief aanvoelen dit is mijn weg.
Toch in het kort....wat losse flodders...natuurlijk is het fantastisch om Yvonne Lemmers,Thea Bremer en Jacoline de Zoete in realtime te ontmoeten. De foto's krijgen stemmen en bewegingen,gaat van 2 dimensionaal naar 3 dimensionaal en wordt een level hoger getild. Bijzonder leuk :)En nee, ik ben niet flauwgevallen en ja ik heb wel een krabbeltje gevraagd voor in mijn boek,haha...ook een primeur,doe ik anders nooooit! Presentatie van de app, de uitleg van hoe het klein begon tot hoe het gegroeid is tot waar het nu staat, uitwisselen van ervaringen "Hoe doe jij dat? En als je nou..", compleet nieuwe invalshoeken en leermomenten die "uit de lucht" komen vallen en ik kon zelf mijn brandende vraag stellen met betrekking tot mijn werkweigerendedraakje...Hoogrode kleur,knikkende knietjes,trillend stemmetje en hoge ademhaling,gek hoor om te praten voor een groep van 100 volwassenen ;)
Hier zijn mensen bij elkaar die op hun eigen-wijze door het leven stappen en niet de opgelegde regeltjes domweg opvolgen,mensen die kritisch nadenken en durven te proberen het anders te doen...ik kwam met oplossingen en tips thuis die ik werkelijk waar nog nooit gehoord had maar zeker ga uitproberen. Ik had er ook een zwaar hoofd in toen ik met GOK begon en kijk hoe ik omgeturnd ben naar een gokverslaafde in nog geen 3 maanden tijd! Ook al val ik in gewicht niet af, de centimeters vliegen me om de oren en het eten is zoooo lekker, ik wil en kan gewoon niet anders meer. Het genieten is zo groots terug, daar neem ik voorlopig geen afscheid van ;)
Hoelahoepdemonstraties (en verloting),zelf hoelahoepen,make-up adviezen,kledingadviezen, welke kleuren passen bij je en welke kun je beter vermijden, proeverijen,voetmassages,zumbales,lekkere drankjes en hapjes, producten inslaan voor mijn privegokkastje,verloting van Feelgoodmomenten...varierend van een elektrische tandenborstel,telefonisch consult met Yvonne,uitgebreid medisch onderzoek onder begeleiding van een huisarts,bourgondisch me-time momentje en boerderijdinnetje heeft een make-up-make-over gewonnen...Zij mag een op een in de winkel van Jacoline persoonlijke tips ontvangen mbt make-up en kleding...passend bij lichaamsbouw en keurtype en vorm! Hoe lekker luxe verwennen is dat? En weet je wat het mooie is...ik mag mee!! Alleen al het vooruitzicht...ik geniet daar nu al van :) We gaan in maart/april en het staat vast dat we er wederom een me-time dag van gaan maken want tjongejongejonge...ik bubbel nog na van al die fijne positieve impressies van zaterdag. Wat heb ik veel echte,eerlijke,energieke mensen gezien en gesproken,fantastische gesprekken gevoerd,keihard gelachen (wat is dat altijd lekker!),wat ben ik getriggerd en geprikkeld en ook...een paar van mijn bloglezers gesproken :)
Top vond en vind ik dat, wat een heerlijke reacties krijg ik van jullie. Wat fijn dat je me even aan mijn mouw trok om mij te vertellen dat je er van geniet en zelfs soms naar uit kijkt...ik loop op wolkjes :) Ik geniet dubbel en dwars van jullie,ik ga zeker nog even door met schrijven!
Jo
vrijdag 25 oktober 2013
Jo en GOKmeeting
Yes, morgen is het zover!
De eerste (?) GOKmeeting is een feit en gekreukt-boerderijdinnetje en ik zijn van de partij.
Ik heb er zin in, vooral omdat een boek,een foto, een manier van leven en zijn omgeturnd wordt naar een authentiek sociaal samenzijn van mensen. Ik houd daar van :)
Gelijkgestemden,neuzen dezelfde kant op en babbelen met elkaar en elkaar leren kennen op een andere manier dan social-media,facebookberichtjes of anderzijds. Een mooie verdieping en verrijking :)!
Even voor mijn nieuwsgierigheid...gaan er lezers van dit blogje morgen ook heen? En nee...ik tel even niet mijn gekreukte-boerderijdinnetje mee,want dat wus ik natuurluk we!
Ze is niet gekreukt doordat ik per ongeluk op der ben gaan zitten omdat ze wegvalt in haar omgeving door de vele kilootjes die ze kwijt raakt...ze is gekreukt omdat ze even..tja,wegviel in haar omgeving en de klap met haar schouder opving,AUW!
Gelukkig is ze een bikkelientje..ik omgeef mij graag in zulke kringen...en is ze van de partij en we maken er een dolle boel van! Mocht jij nou ook heen gaan,zou ik het leuk vinden als je een reactie achterlaat en misschien spreken wij je morgen,leuk!
Een heel goed weekend en geniet,zeker niet met mate ;D!
Jo
De eerste (?) GOKmeeting is een feit en gekreukt-boerderijdinnetje en ik zijn van de partij.
Ik heb er zin in, vooral omdat een boek,een foto, een manier van leven en zijn omgeturnd wordt naar een authentiek sociaal samenzijn van mensen. Ik houd daar van :)
Gelijkgestemden,neuzen dezelfde kant op en babbelen met elkaar en elkaar leren kennen op een andere manier dan social-media,facebookberichtjes of anderzijds. Een mooie verdieping en verrijking :)!
Even voor mijn nieuwsgierigheid...gaan er lezers van dit blogje morgen ook heen? En nee...ik tel even niet mijn gekreukte-boerderijdinnetje mee,want dat wus ik natuurluk we!
Ze is niet gekreukt doordat ik per ongeluk op der ben gaan zitten omdat ze wegvalt in haar omgeving door de vele kilootjes die ze kwijt raakt...ze is gekreukt omdat ze even..tja,wegviel in haar omgeving en de klap met haar schouder opving,AUW!
Gelukkig is ze een bikkelientje..ik omgeef mij graag in zulke kringen...en is ze van de partij en we maken er een dolle boel van! Mocht jij nou ook heen gaan,zou ik het leuk vinden als je een reactie achterlaat en misschien spreken wij je morgen,leuk!
Een heel goed weekend en geniet,zeker niet met mate ;D!
Jo
Jo en update
Mijn draak doet aan psychologie volgens mij. Omgekeerde psychologie wel te verstaan.
Net als ik een bepaalde strategie van benaderen heb uitgedokterd...is het draakje me al een stap voor.
In de momenten dat ik mijn focus er even niet op heb liggen, spuwt hij een vlammetje, wappert met een rode doek, snuift ha-ha-haaa, gebruikt zijn eigen toverstafje,magisch licht en..nou ja,dat drakenlintje heeft hij dan niet,ik wel...en toeft het geheel af met een mooie grote vlam...touche!
De achterliggende gedachte...ik heb een tic om gebeurtenissen die voor mij minder voordelig uitvallen, zo te draaien en in een ander daglicht te zetten dat ze niet tegen me gaan werken maar mij een positieve prikkel geven om een verandering af te dwingen en uiteindelijk positief uitvallen,wat weer samen gaat met persoonlijke groei waar ik een groot voorstander van ben,dus...de achterliggende gedachte van mijn draakje zou kunnen zijn:Meid,ook al ga je op je kop staan en wil je dat er van alles gebeurt met mijn drakengetallen,zo lang als je niet waardeert wat er onder je bevallige neusje gebeurt,doe ik helemaal en niks en nada en noppes! Heb je die opechte waardering wel, dan heb je mij niet nodig...je hebt genoeg aan je eigen oordeel,je eigen visie en je eigen zelfvertrouwen en zelfbeeld...in the meantime...talk to the display, the weegschaal is tired,tsssss!
Ik heb een draak met attitude, had ik dat al eens genoemd? Past goed bij de rest...;D!
Okay...het tipje van de sluier was al een ietsiepietsie opgelicht...was je net ze verrast als ik?? *proest*
Borst: -1 cm. Totaal: -5.5 cm.
Taille: - 1 1/2 cm. Totaal: -8 cm.
Heup: - 2 1/2 cm. Totaal: -8 cm.
Gewicht: + 0.8 kilo Totaal: -1.1 kilo
Tijdens mijn ontbijtje van Griekse Yoghurt met een beetje lijnzaad zat ik de boel eens te overdenken.
Raar maar waar, heel diep ergens in mijn onderbuik zit een ieniemienielachje. Het is niet een voor de gehele buitenwereld met een daverend volume...echt heel klein en heel eigen. Zelfspot, de humor ervan inzien en de rode draad/draak ontdekken...want zeg nou zelf,bijna 3 maanden bezig en bij elke weegmoment dezelfde getallen zien? Natuurlijk schommelt het gewicht 1 a 2 kilo...en in dat daglicht? Val ik helemaaaaaaaal niet af...ieniemieniegniffeltje van diep uit mijn onderbuik!
Gelukkig heb ik mijn grote vriendengroep de centimeters nog. De groep wordt steeds minder groot, het koren wordt van het kaf gescheiden en alleen de echte en oprechte centimeters mogen,willen en kunnen blijven,jeej!
De overtreffende trap is toch wel Uppergup: "Je bolle buikje gaat toch niet helemaal weg he mam? Hij ligt zo lekker..." en Troelawupwup:"Nou,dat is stom...je wordt wel dunner en je blijft zwaar?? Vind ik echt stom!"
En het allerbelangrijkste voor beide dametjes..."De rookkaascrackers blijf je wel maken...toch??"
Jo
Net als ik een bepaalde strategie van benaderen heb uitgedokterd...is het draakje me al een stap voor.
In de momenten dat ik mijn focus er even niet op heb liggen, spuwt hij een vlammetje, wappert met een rode doek, snuift ha-ha-haaa, gebruikt zijn eigen toverstafje,magisch licht en..nou ja,dat drakenlintje heeft hij dan niet,ik wel...en toeft het geheel af met een mooie grote vlam...touche!
De achterliggende gedachte...ik heb een tic om gebeurtenissen die voor mij minder voordelig uitvallen, zo te draaien en in een ander daglicht te zetten dat ze niet tegen me gaan werken maar mij een positieve prikkel geven om een verandering af te dwingen en uiteindelijk positief uitvallen,wat weer samen gaat met persoonlijke groei waar ik een groot voorstander van ben,dus...de achterliggende gedachte van mijn draakje zou kunnen zijn:Meid,ook al ga je op je kop staan en wil je dat er van alles gebeurt met mijn drakengetallen,zo lang als je niet waardeert wat er onder je bevallige neusje gebeurt,doe ik helemaal en niks en nada en noppes! Heb je die opechte waardering wel, dan heb je mij niet nodig...je hebt genoeg aan je eigen oordeel,je eigen visie en je eigen zelfvertrouwen en zelfbeeld...in the meantime...talk to the display, the weegschaal is tired,tsssss!
Ik heb een draak met attitude, had ik dat al eens genoemd? Past goed bij de rest...;D!
Okay...het tipje van de sluier was al een ietsiepietsie opgelicht...was je net ze verrast als ik?? *proest*
Borst: -1 cm. Totaal: -5.5 cm.
Taille: - 1 1/2 cm. Totaal: -8 cm.
Heup: - 2 1/2 cm. Totaal: -8 cm.
Gewicht: + 0.8 kilo Totaal: -1.1 kilo
Tijdens mijn ontbijtje van Griekse Yoghurt met een beetje lijnzaad zat ik de boel eens te overdenken.
Raar maar waar, heel diep ergens in mijn onderbuik zit een ieniemienielachje. Het is niet een voor de gehele buitenwereld met een daverend volume...echt heel klein en heel eigen. Zelfspot, de humor ervan inzien en de rode draad/draak ontdekken...want zeg nou zelf,bijna 3 maanden bezig en bij elke weegmoment dezelfde getallen zien? Natuurlijk schommelt het gewicht 1 a 2 kilo...en in dat daglicht? Val ik helemaaaaaaaal niet af...ieniemieniegniffeltje van diep uit mijn onderbuik!
Gelukkig heb ik mijn grote vriendengroep de centimeters nog. De groep wordt steeds minder groot, het koren wordt van het kaf gescheiden en alleen de echte en oprechte centimeters mogen,willen en kunnen blijven,jeej!
De overtreffende trap is toch wel Uppergup: "Je bolle buikje gaat toch niet helemaal weg he mam? Hij ligt zo lekker..." en Troelawupwup:"Nou,dat is stom...je wordt wel dunner en je blijft zwaar?? Vind ik echt stom!"
En het allerbelangrijkste voor beide dametjes..."De rookkaascrackers blijf je wel maken...toch??"
Jo
donderdag 24 oktober 2013
Jo en stok
Morgen ga ik draakje rijden! Ik neem mijn temmende drakenlint met mij mee, een toverstafje, het magische lichtje zweeft boven mijn hoofd en die knokige dikke boomstam wordt mijn figuurlijke stok achter de deur!
Ik houd van fantasie, helemaal om de saaie,voorgekauwde sleur te doorbreken! Liefst met een glimlach, maar een bulderende lach heb ik eveneens geen problemen mee.
GOkupdateje (ja, is vast een woord dat je even 2 keer moest lezen, ik wel in ieder geval) zonder lastig gevallen te worden door eigen emotie of voorkennis? Het gaat lekker, zowel letterlijk als figuurlijk. Ik heb niet de euvele moed om te denken dat ik kilo's ben kwijt geraakt. Dat mysterie blijft gewoon bestaan. Even wat losse kreten van de veranderingen tot nu toe:
geen honger, gave huid, blos op de wangen, torso verandert van vorm, buikschortje is aan het smelten, leggings trek ik al op tot ver boven mijn navel, opgeblazen gevoel is weg, opgeblazen buik en gezicht eveneens, mijn horloge draait met gemak 360 graden om, gister kwam ik erachter dat ik mijn Pandora-armband af kan doen zonder het te openen (!), dunne pootjes, geen last van vage ontstekingen, lekker eten en letterlijk en figuurlijk lekker in mijn vel zitten. Eten speelt geen hoofdrol meer in mijn leven, het heeft een mooie bijrol gekregen. En zolang ik mijn draakje niet berijd, heeft die ook een bijrol.
Vooruit, morgen mag hij in de spotlight en ja...eerlijk is eerlijk...ik stel je op de hoogte!
Jo
Ik houd van fantasie, helemaal om de saaie,voorgekauwde sleur te doorbreken! Liefst met een glimlach, maar een bulderende lach heb ik eveneens geen problemen mee.
GOkupdateje (ja, is vast een woord dat je even 2 keer moest lezen, ik wel in ieder geval) zonder lastig gevallen te worden door eigen emotie of voorkennis? Het gaat lekker, zowel letterlijk als figuurlijk. Ik heb niet de euvele moed om te denken dat ik kilo's ben kwijt geraakt. Dat mysterie blijft gewoon bestaan. Even wat losse kreten van de veranderingen tot nu toe:
geen honger, gave huid, blos op de wangen, torso verandert van vorm, buikschortje is aan het smelten, leggings trek ik al op tot ver boven mijn navel, opgeblazen gevoel is weg, opgeblazen buik en gezicht eveneens, mijn horloge draait met gemak 360 graden om, gister kwam ik erachter dat ik mijn Pandora-armband af kan doen zonder het te openen (!), dunne pootjes, geen last van vage ontstekingen, lekker eten en letterlijk en figuurlijk lekker in mijn vel zitten. Eten speelt geen hoofdrol meer in mijn leven, het heeft een mooie bijrol gekregen. En zolang ik mijn draakje niet berijd, heeft die ook een bijrol.
Vooruit, morgen mag hij in de spotlight en ja...eerlijk is eerlijk...ik stel je op de hoogte!
Jo
Jo en onnozel
Wij zijn een volk van communiceren...via gesprek kom je overal en overal uit.
Van oudsher kunnen andere volken niet om ons heen, als we iets willen,gaan we daarvoor...desnoods over lijken. De VOC is niet zomaar groot geworden en de Gouden Eeuw is niet uit de lucht in ons schoot komen vallen. Dat is een van de redenen waarom Nederland tot op de dag van vandaag mee (mag) spelen met de "grote" jongens. Want laat ik eerlijk zijn...zet Nederland weg naast bijvoorbeeld Amerika of Rusland, hoe indrukwekkend zijn wij dan helemaal?
Onze kracht komt voort uit diezelfde communicatie, het liberaal denken en niet bang zijn om nieuwe wegen te bewandelen. Dit heeft in het verleden succes gebracht, we hebben bewezen verandering tot stand te brengen...denk aan het poldermodel, denk aan ziekenfonds,denk aan ouderenzorg.
Door nieuw te blijven denken, positieve veranderingen aan te kunnen gaan betekent dat je wel met open oog,open oor en open hart de wereld en de mensen om je heen zonder vooroordeel tegemoet moet treden. Inlevingsvermogen is belangrijk,meedenken vanuit een ander oogpunt een kwaliteit. Belangrijk,moet absoluut blijven want van daaruit krijg je begrip en dwing je begrip af.
Doorslaan is een gevaar en even alle gekheid op een stokje...ik vind dat we doorslaan in de overtreffende trap!
Greenpeace vindt het raar dat er mensen in de Russische gevangenis zitten die opkomen voor het welzijn van walvissen door radicale acties op zee waarbij zij zichzelf en andere mensen in (levens)gevaar brengen. Deze actievoerders horen "thuis te zijn bij hun dierbaren" en niet in dwangkampen van de Russen terecht te komen. Even een weekje terug in de tijd...De Russische ambassadeur die "opgepakt" werd voor "mishandeling van zijn kinderen" (aan de haren het huis in sleuren) en zijn vrouw die stomdronken de auto's in de buurt vernielt,nog even niet hebbende over het gevaar voor onze kinderen en volwassenen door haar roekeloos gedrag...Poetin beroept zich op onschendbaarheid en draait binnen 2 tellen de situatie om en dwingt Nederland op zijn knieen! Bedreig met dichtdraaien van geldkranen en het leed van de kinderen van de Russische ambassadeur doet er niet toe...En nu zitten de walvisstrijders vast...Wat had je dan verwacht? Rustig met een kopje thee in een luxe situatie doorpraten tot alle oneffenheden glad gestreken waren en vervolgens eerste klas naar huis vliegen? Niet de hele wereld denkt en handelt zoals wij en ben je arrogant genoeg om te geloven dat dit wel het geval is, moet je niet gaan huilen als je je brandt aan het vuur waar je te dicht bij bent gaan staan...Rusland is het land van openlijke homohaat...omdat je liefhebt,mag je doodgetrapt worden. Sinds wanneer is liefde alleen echt als het tussen man en vrouw gaat? Liefde is gevoel en emotie, dat staat los van geslacht!
Grote mensen zijn in ons Kikkerlandje het grote kinderfeest van Sinterklaas aan het verzieken. Het is een opgeblazen gegeven, eentje die faliekant doorgeslagen is. Zelfs de VN vindt het nodig om 4 controleurs te sturen om te beoordelen of er sprake is van racisme. Nog voordat het onderzoek heeft plaats gevonden, roept het hoofd van de VN verhit uit dat het Sinterklaasfeest afgeschaft moet worden omdat het riekt naar slavernij en dat "willen we toch niet". Er bestaat maar 1 Santa Claus en daarmee basta! Dat is het feest wat gevierd mag en kan worden. Zou ze het onderzoek daadwerkelijk afgewacht hebben of zichzelf verdiept hebben in ons Sinterklaasfeest en de achterliggende historie, dan had ze erachter kunnen komen dat met de grote instroom van Europeanen naar Amerika tijdens de Gold Rush er vele tradities versplinterd mee zijn gekomen, waaronder het Sinterklaasfeest. De invloed van Nederland is zeer groot geweest in het startende Amerika, tot op de dag van vandaag valt er veel te herleiden naar ons kikkerlandje. Ook Santa Claus met zijn elfjes als helpers...Wat lijken die namen toch op elkaar ;)
Ik bereik er niets mee, ik weet het, waarschijnlijk een heleboel verspilde energie en tijd van mijn kant. Ik spring zowat uit mijn vel bij het lezen van onnozel gezever...Geef mij een feest,traditie,cultuur of gewoonte en als ik wil kan ik voldoende negatieve argumenten vinden om alles de grond in te praten en mensen zo opgewonden te laten worden dat ze in beweging komen en er een boosheid en irritatie aangeboord wordt die zijn weerga niet kent.
Wat schieten we daar nou mee op? Van boosheid krijg je boosheid, van onnozel gedrag krijg je onnozel gedrag, van eigen grenzen en standpunten loslaten krijg je ongeleide projectielen...precies waar we nu in zitten. Door de huidige onzekerheid in de maatschappij, het verlies van banen, het verlies van financiele zekerheid, de afnemende zorg voor jong en oud is er behoefte aan stokken om om ons heen te slaan en als groep een saamhorigheidsgevoel terug te krijgen...angst is de onderliggende gedachte.
Angst voor het onbekende...zolang wij het vergrootglas blijven leggen op alle verschillen, gaan we voorbij aan de grootsheid en kracht van onze overeenkomsten. Die zijn vele malen groter en duidelijker aanwezig dan die kleine details als huidskleur of sexuele geaardheid. We willen toch allemaal het beste voor ons zelf? Liefde voelen en liefde geven? Een mooie wereld scheppen voor onze kinderen?
Laten we starten met het stoppen van grote mensen issues in een traditioneel kinderfeest.
Laat de kinderen kind zijn, met hun eigen fantasie en droomwereld, laat ze spelen met elfjes,eenhoornen, Zwarte Pieten,kabouters,draken of wat er ook maar is. Geniet van hun genieten,ongeacht of je er achter staat of niet. Wij hebben nog altijd de vrije keus,maak hier dankbaar gebruik van! Je hoeft niet mee te doen, je hoeft het ook niet te verzieken...laat het gebeuren,het is zoals het is.
Op Facebook had ik al gezegd dat ik erover ophoud en dat is precies wat ik ga doen. Als ik zelf het vergrootglas houd boven deze gedachtengang, wordt die groter. Ik kies ervoor om het vergrootglas weg te halen,in de hoop dat het verkleint en opgaat in kleine stukjes in de lucht. En mag dan de angst en ontevredenheid ook mee de lucht in? Ben zo benieuwd wat voor verandering dat te weeg gaat brengen :)!
Jo
Van oudsher kunnen andere volken niet om ons heen, als we iets willen,gaan we daarvoor...desnoods over lijken. De VOC is niet zomaar groot geworden en de Gouden Eeuw is niet uit de lucht in ons schoot komen vallen. Dat is een van de redenen waarom Nederland tot op de dag van vandaag mee (mag) spelen met de "grote" jongens. Want laat ik eerlijk zijn...zet Nederland weg naast bijvoorbeeld Amerika of Rusland, hoe indrukwekkend zijn wij dan helemaal?
Onze kracht komt voort uit diezelfde communicatie, het liberaal denken en niet bang zijn om nieuwe wegen te bewandelen. Dit heeft in het verleden succes gebracht, we hebben bewezen verandering tot stand te brengen...denk aan het poldermodel, denk aan ziekenfonds,denk aan ouderenzorg.
Door nieuw te blijven denken, positieve veranderingen aan te kunnen gaan betekent dat je wel met open oog,open oor en open hart de wereld en de mensen om je heen zonder vooroordeel tegemoet moet treden. Inlevingsvermogen is belangrijk,meedenken vanuit een ander oogpunt een kwaliteit. Belangrijk,moet absoluut blijven want van daaruit krijg je begrip en dwing je begrip af.
Doorslaan is een gevaar en even alle gekheid op een stokje...ik vind dat we doorslaan in de overtreffende trap!
Greenpeace vindt het raar dat er mensen in de Russische gevangenis zitten die opkomen voor het welzijn van walvissen door radicale acties op zee waarbij zij zichzelf en andere mensen in (levens)gevaar brengen. Deze actievoerders horen "thuis te zijn bij hun dierbaren" en niet in dwangkampen van de Russen terecht te komen. Even een weekje terug in de tijd...De Russische ambassadeur die "opgepakt" werd voor "mishandeling van zijn kinderen" (aan de haren het huis in sleuren) en zijn vrouw die stomdronken de auto's in de buurt vernielt,nog even niet hebbende over het gevaar voor onze kinderen en volwassenen door haar roekeloos gedrag...Poetin beroept zich op onschendbaarheid en draait binnen 2 tellen de situatie om en dwingt Nederland op zijn knieen! Bedreig met dichtdraaien van geldkranen en het leed van de kinderen van de Russische ambassadeur doet er niet toe...En nu zitten de walvisstrijders vast...Wat had je dan verwacht? Rustig met een kopje thee in een luxe situatie doorpraten tot alle oneffenheden glad gestreken waren en vervolgens eerste klas naar huis vliegen? Niet de hele wereld denkt en handelt zoals wij en ben je arrogant genoeg om te geloven dat dit wel het geval is, moet je niet gaan huilen als je je brandt aan het vuur waar je te dicht bij bent gaan staan...Rusland is het land van openlijke homohaat...omdat je liefhebt,mag je doodgetrapt worden. Sinds wanneer is liefde alleen echt als het tussen man en vrouw gaat? Liefde is gevoel en emotie, dat staat los van geslacht!
Grote mensen zijn in ons Kikkerlandje het grote kinderfeest van Sinterklaas aan het verzieken. Het is een opgeblazen gegeven, eentje die faliekant doorgeslagen is. Zelfs de VN vindt het nodig om 4 controleurs te sturen om te beoordelen of er sprake is van racisme. Nog voordat het onderzoek heeft plaats gevonden, roept het hoofd van de VN verhit uit dat het Sinterklaasfeest afgeschaft moet worden omdat het riekt naar slavernij en dat "willen we toch niet". Er bestaat maar 1 Santa Claus en daarmee basta! Dat is het feest wat gevierd mag en kan worden. Zou ze het onderzoek daadwerkelijk afgewacht hebben of zichzelf verdiept hebben in ons Sinterklaasfeest en de achterliggende historie, dan had ze erachter kunnen komen dat met de grote instroom van Europeanen naar Amerika tijdens de Gold Rush er vele tradities versplinterd mee zijn gekomen, waaronder het Sinterklaasfeest. De invloed van Nederland is zeer groot geweest in het startende Amerika, tot op de dag van vandaag valt er veel te herleiden naar ons kikkerlandje. Ook Santa Claus met zijn elfjes als helpers...Wat lijken die namen toch op elkaar ;)
Ik bereik er niets mee, ik weet het, waarschijnlijk een heleboel verspilde energie en tijd van mijn kant. Ik spring zowat uit mijn vel bij het lezen van onnozel gezever...Geef mij een feest,traditie,cultuur of gewoonte en als ik wil kan ik voldoende negatieve argumenten vinden om alles de grond in te praten en mensen zo opgewonden te laten worden dat ze in beweging komen en er een boosheid en irritatie aangeboord wordt die zijn weerga niet kent.
Wat schieten we daar nou mee op? Van boosheid krijg je boosheid, van onnozel gedrag krijg je onnozel gedrag, van eigen grenzen en standpunten loslaten krijg je ongeleide projectielen...precies waar we nu in zitten. Door de huidige onzekerheid in de maatschappij, het verlies van banen, het verlies van financiele zekerheid, de afnemende zorg voor jong en oud is er behoefte aan stokken om om ons heen te slaan en als groep een saamhorigheidsgevoel terug te krijgen...angst is de onderliggende gedachte.
Angst voor het onbekende...zolang wij het vergrootglas blijven leggen op alle verschillen, gaan we voorbij aan de grootsheid en kracht van onze overeenkomsten. Die zijn vele malen groter en duidelijker aanwezig dan die kleine details als huidskleur of sexuele geaardheid. We willen toch allemaal het beste voor ons zelf? Liefde voelen en liefde geven? Een mooie wereld scheppen voor onze kinderen?
Laten we starten met het stoppen van grote mensen issues in een traditioneel kinderfeest.
Laat de kinderen kind zijn, met hun eigen fantasie en droomwereld, laat ze spelen met elfjes,eenhoornen, Zwarte Pieten,kabouters,draken of wat er ook maar is. Geniet van hun genieten,ongeacht of je er achter staat of niet. Wij hebben nog altijd de vrije keus,maak hier dankbaar gebruik van! Je hoeft niet mee te doen, je hoeft het ook niet te verzieken...laat het gebeuren,het is zoals het is.
Op Facebook had ik al gezegd dat ik erover ophoud en dat is precies wat ik ga doen. Als ik zelf het vergrootglas houd boven deze gedachtengang, wordt die groter. Ik kies ervoor om het vergrootglas weg te halen,in de hoop dat het verkleint en opgaat in kleine stukjes in de lucht. En mag dan de angst en ontevredenheid ook mee de lucht in? Ben zo benieuwd wat voor verandering dat te weeg gaat brengen :)!
Jo
maandag 21 oktober 2013
Jo en rust
Grinnik...net op het moment dat ik mijn heerlijke,bijzondere momentje wilde delen met het grote wereldwijde web...is het moment al weer voorbij.
Onze dametjes lagen nog heerlijk in dromenland, hubbie was vertrokken naar zijn werk en ik zat zowaar in mijn bijna upje te ontbijten. Compleet GOK-proof (cervelaatworstjes met komkommer,unieke start van de dag) en met een knorrende kater aan mijn voeten. Wat een stilte,wat een rust,wat een korte duur :)
Het tweede kopje koffie was net leeggedronken,in de vaatwasser gezet, de laptop opengeslagen,mijn blogpagina aangeklikt en ik hoor "Hatsjie! hatsjie!!" Snuif en snotter...Troelawupwup is wakker,strompelt de trap af en schuift naast me. Groep 3 tegenwoordig en alles wat te lezen valt,wordt gelezen! "Jij schrijft veel letters...hatsjie,snuif,veeg over je neus..."Het ontbijtje staat klaar op tafel en ik dirigeer haar voorzichtig daar naar toe, een poging om mijn vierkante metertje terug te krijgen.
Troelawupwup heeft haar billen nog niet op de stoel gezet of Uppergup komt slaapdronken naar beneden. Zij schurkt aan de andere kant tegen mij aan en stelt sloom de ene vraag na de andere vraag. Meestal zijn dit vragen waarop ze zelf de antwoorden weet,de diepere levensvragen schuwt ze eveneens niet. Dit betekent altijd opletten,altijd bijblijven en wel antwoorden geven...anders neemt de intensiteit van (aandacht)vragen toe. Terwijl ik typ en zij de broodjes ophebben, krijg ik een dikke knuffel van Uppergup,met een scheef oog kijkt ze wat ik aan het doen ben en het vragenuurtje spitst zich nu op de blog.
Troelawupwup heeft de Allehande van de Appie Heijn gevonden en ziet er wat lekkers in staan...Mam,mag dit ook vanavond? Er vindt serieus overleg plaats tussen de twee zusters, even hakketakken op elkaar, even positie innemen over welke plek ze eigen hebben gemaakt en samen komen ze kijken wat ik doe.
Waarom staat er groep 3 in? Staat er ook groep 5 in?? Wat ben je aan het doen dan? Waar is dat voor? Gevolgd door stilte... 2 Dochters sterk hebben nu in de gaten dat ik over hen schrijf. Vingers op het scherm, elkaar dingen aanwijzen, een minuutje wordt er meegelezen..een brulhondknuffel met uitleg wordt aan en uit gezet en hoe je de trilstand daarvan kan ontwijken, wat is dat voor plekje? Ik heb hier echt een plekje! Kijk dan naar mijn plekje...vervolgens wordt de label van een knuffel voorgelezen en dat de knuffel niet gewassen mag worden krijg ik 6 x te horen...omdat ik geen antwoord geef terwijl ik typ ;)
Troelawupwup legt haar hoofd op mijn schouder, begint een liedje te zingen, krijg een glimlachje en Uppergup vertelt wat zij ziet vanuit de kamer. Discussies,geluiden,even klikken dat de oudste op de Ipad van mama zit zonder te vragen...algemeen gedrentel door de kamer gevolgd door het roepen van het weerbericht van vandaag.
Ik zeg...gedaan met de rust! Ik heb de volle 20 minuten (!)een heerlijk relaxmoment gehad,nu moet ik antwoord geven of Nederland in Europa ligt en waar ons land ligt op buienradar en of we veel regen krijgen. Hoeveel vragen en opmerkingen weten de dames in nog geen 5 minuutjes te proppen?? Mijn dag is weer begonnen en ik ga nu van start...de eerste kleine gezusterlijke catfights staan op het punt van beginnen! Heerlijk,die meiden met pit :) <3 <3
Jo
Onze dametjes lagen nog heerlijk in dromenland, hubbie was vertrokken naar zijn werk en ik zat zowaar in mijn bijna upje te ontbijten. Compleet GOK-proof (cervelaatworstjes met komkommer,unieke start van de dag) en met een knorrende kater aan mijn voeten. Wat een stilte,wat een rust,wat een korte duur :)
Het tweede kopje koffie was net leeggedronken,in de vaatwasser gezet, de laptop opengeslagen,mijn blogpagina aangeklikt en ik hoor "Hatsjie! hatsjie!!" Snuif en snotter...Troelawupwup is wakker,strompelt de trap af en schuift naast me. Groep 3 tegenwoordig en alles wat te lezen valt,wordt gelezen! "Jij schrijft veel letters...hatsjie,snuif,veeg over je neus..."Het ontbijtje staat klaar op tafel en ik dirigeer haar voorzichtig daar naar toe, een poging om mijn vierkante metertje terug te krijgen.
Troelawupwup heeft haar billen nog niet op de stoel gezet of Uppergup komt slaapdronken naar beneden. Zij schurkt aan de andere kant tegen mij aan en stelt sloom de ene vraag na de andere vraag. Meestal zijn dit vragen waarop ze zelf de antwoorden weet,de diepere levensvragen schuwt ze eveneens niet. Dit betekent altijd opletten,altijd bijblijven en wel antwoorden geven...anders neemt de intensiteit van (aandacht)vragen toe. Terwijl ik typ en zij de broodjes ophebben, krijg ik een dikke knuffel van Uppergup,met een scheef oog kijkt ze wat ik aan het doen ben en het vragenuurtje spitst zich nu op de blog.
Troelawupwup heeft de Allehande van de Appie Heijn gevonden en ziet er wat lekkers in staan...Mam,mag dit ook vanavond? Er vindt serieus overleg plaats tussen de twee zusters, even hakketakken op elkaar, even positie innemen over welke plek ze eigen hebben gemaakt en samen komen ze kijken wat ik doe.
Waarom staat er groep 3 in? Staat er ook groep 5 in?? Wat ben je aan het doen dan? Waar is dat voor? Gevolgd door stilte... 2 Dochters sterk hebben nu in de gaten dat ik over hen schrijf. Vingers op het scherm, elkaar dingen aanwijzen, een minuutje wordt er meegelezen..een brulhondknuffel met uitleg wordt aan en uit gezet en hoe je de trilstand daarvan kan ontwijken, wat is dat voor plekje? Ik heb hier echt een plekje! Kijk dan naar mijn plekje...vervolgens wordt de label van een knuffel voorgelezen en dat de knuffel niet gewassen mag worden krijg ik 6 x te horen...omdat ik geen antwoord geef terwijl ik typ ;)
Troelawupwup legt haar hoofd op mijn schouder, begint een liedje te zingen, krijg een glimlachje en Uppergup vertelt wat zij ziet vanuit de kamer. Discussies,geluiden,even klikken dat de oudste op de Ipad van mama zit zonder te vragen...algemeen gedrentel door de kamer gevolgd door het roepen van het weerbericht van vandaag.
Ik zeg...gedaan met de rust! Ik heb de volle 20 minuten (!)een heerlijk relaxmoment gehad,nu moet ik antwoord geven of Nederland in Europa ligt en waar ons land ligt op buienradar en of we veel regen krijgen. Hoeveel vragen en opmerkingen weten de dames in nog geen 5 minuutjes te proppen?? Mijn dag is weer begonnen en ik ga nu van start...de eerste kleine gezusterlijke catfights staan op het punt van beginnen! Heerlijk,die meiden met pit :) <3 <3
Jo
zondag 20 oktober 2013
Jo en shoot
Soms krijg je hulp aangeboden vanuit een onverwachtse hoek. Ik kan dan kiezen: Zelf uitdokteren of kwetsbaar opstellen en met mijn bevallige billetjes bloot.
Aangezien ik niets te verbergen heb (sorry lezers...echt geen rare dingen in mijn leven...of ik ben niet snel van mijn sokken te blazen,dat kan ook ) kies ik voor de mogelijkheid tot meer inzicht en daarmee een grotere kans op slagen :)
Marian, bij deze mijn dank...en mijn weekmenu ;)...Mocht je verbeterpunten of knelpunten zien,graag reageren...ook als je naam niet Marian is :)
Maandag:(20 minuten crosstrainer en 10 minuten fysio-oefening)
Ontbijt
schaaltje Griekse yoghurt (keurig 100 gram)+ 1 kopje koffie
Tussendoor:
3 koppen koffie
Lunch:
Quiche (prei en spek),1 groene paprika, 1 walnootrookkaascracker met roomboter en filet Americain, 2 koppen thee, 6 glazen water
Tussendoor
kopje koffie en handje amandelen/walnoot
Avondeten:
1 appel,2 aardappelen,bord stoofperen uit eigen tuin,1/4 verse worst gebakken in roomboter,schaaltje yoghurt/vanillevla en multivitamine.
Tussendoor:
2 koppen koffie, Colon Clean en 4 glazen water en over de gehele dag 4 laurierdropjes
Dinsdag:(20 minuten crosstrainer en 10 minuten fysio-oefeningen)
Ontbijt:
2 glazen water,kopje koffie, 2 rookkaascrackers met roomboter en selleriesalade.
Tussendoor:
2 koppen koffie,1 glas water laurierdropje
Lunch:
Champignonquiche en 3 koppen thee,2 glazen water, 2 laurierdropjes
Avondeten:
Andijviesla met shoarmavlees en eigengemaakte knoflooksaus (2 borden),sinaasappel,2 glazen water en multivitamine.
Tussendoor: 2 koppen koffie,Colon Clean en 2 glazen water, handje amandelnoten
Woensdag: (10 minuten fysio-oefeningen)
Ontbijt:
2 rookkaascrackers met roomboter en filet Americain, kopje koffie, 2 glazen water
Tussendoor:
Kaasblokjes met mosterd,2 koppen koffie,2 glazen water en 3 laurierdropjes
Lunch:
Pannenkoekje van amandelmeel met roomboter,2 gekookte eieren,cervelaatworst en selleriesalade,kop thee
Tussendoor: 3 glazen water
Avondeten:
Stamppot rauwe andijvie met een worstje,appel,glas water en multivitamine
Tussendoor:
2 koppen koffie,handje amandelnoten,kaasblokjes met mosterd en 3 rose
Donderdag:
Ontbijt:
Griekse Yoghurt met lijnzaad,6 glazen water en 2 koppen koffie
Lunch:
Champignonquiche en 2 rookkaascrackersmet roomboter 1 1/2 gekookt ei,cervelaatworst en selleriesalade, schijfjes komkommer met filet Americain en 3 koppen thee en 1 laurierdropje
Tussendoor:
handje amandelen en kopje koffie.
Avondeten:
multivitamine,pizza (zonder buitenste deegrand) aangevuld met extra groentes,kaas en vleeswaren,ijsbergsalade en rozijnen
Tussendoor:
2 koppen koffie,4 glazen water
Vrijdag:
Ontbijt:
2 rookkaascrackers met roomboter en filet Americain+alfalfa,2 glazen water,3 koppen koffie
Tussendoor:
droge worst en 2 glazen water
Lunch:
roerbak van rode paprika,champignon en uitje,kalkoenreepjes en 2 gebakken eieren.
Tussendoor:
handje amandelnoten,4 glazen water.
Avondeten:
half kommetje groentesoep,volkorenbroodje met 2 gekookte eieren,kip/kerriesalade,ijsbersalade,suikerbroodje met roomboter,glas sinaasappelsap,druiven,Irish coffee met slagroom gezoet met stevia en multivitamine.
Tussendoor:
1 glas wijn,4 glazen water
Zaterdag: (de middag en avond rondgelopen in Heksendoorn)
Ontbijt:
Griekse Yoghurt met lijnzaad,2 koppen koffie, 3 glazen water
Tussendoor:
2 koppen koffie
Lunch:
2 glazen water, Quiche spek/prei, 1 1/2 kommetje groentesoep
Tussendoor:
3 laurierdropjes en 1/2 flesje water
Avondeten:
Pretparkmenuutje: patat met fritessaus,gewone cola,broodje hamburger
Tussendoor:
6 glazen water
Zondag: (hangdag)
Ontbijt:
3 rookkaascrackers met roomboter,selleriesalade,alfalfa en cervelaatworst,2 koppen koffie, 3 glazen water
Tussendoor:
2 handjes geroosterde amandelen
Lunch:
3 rookkaascrackers met kruidenboter, 2 glazen water
Tussendoor:
kopje koffie, 3 glazen water
Avondeten:
Eigengemaakte nasi met satésaus (2 borden), peer, druiven,multivitamine,Irish Coffee met slagroom gezoet met stevia
Tussendoor:
2 koppen koffie, Colon Clean en 4 glazen water
Dit is mijn lijst, naar eer en geweten opgeschreven,nergens iets stiekem vanaf gesnoept om "goed voor de dag te komen" De bewuste sport beweging heb ik erbij genoemd,evenals ons slenterdagje in Hellendoorn/Heksendoorn (gaaf trouwens!) en door de dag heen hobbel ik van hot naar her met opruimen,huishouden,school,boodschappen...Ik zou zeggen...SHOOT! Kom maar op met al het gene waarvan jij denkt dat het bij mij beter kan gaan. Voor de te nemen moeite zeg ik bij deze alvast een grote dank,ik waardeer het oprecht...
Jo
Aangezien ik niets te verbergen heb (sorry lezers...echt geen rare dingen in mijn leven...of ik ben niet snel van mijn sokken te blazen,dat kan ook ) kies ik voor de mogelijkheid tot meer inzicht en daarmee een grotere kans op slagen :)
Marian, bij deze mijn dank...en mijn weekmenu ;)...Mocht je verbeterpunten of knelpunten zien,graag reageren...ook als je naam niet Marian is :)
Maandag:(20 minuten crosstrainer en 10 minuten fysio-oefening)
Ontbijt
schaaltje Griekse yoghurt (keurig 100 gram)+ 1 kopje koffie
Tussendoor:
3 koppen koffie
Lunch:
Quiche (prei en spek),1 groene paprika, 1 walnootrookkaascracker met roomboter en filet Americain, 2 koppen thee, 6 glazen water
Tussendoor
kopje koffie en handje amandelen/walnoot
Avondeten:
1 appel,2 aardappelen,bord stoofperen uit eigen tuin,1/4 verse worst gebakken in roomboter,schaaltje yoghurt/vanillevla en multivitamine.
Tussendoor:
2 koppen koffie, Colon Clean en 4 glazen water en over de gehele dag 4 laurierdropjes
Dinsdag:(20 minuten crosstrainer en 10 minuten fysio-oefeningen)
Ontbijt:
2 glazen water,kopje koffie, 2 rookkaascrackers met roomboter en selleriesalade.
Tussendoor:
2 koppen koffie,1 glas water laurierdropje
Lunch:
Champignonquiche en 3 koppen thee,2 glazen water, 2 laurierdropjes
Avondeten:
Andijviesla met shoarmavlees en eigengemaakte knoflooksaus (2 borden),sinaasappel,2 glazen water en multivitamine.
Tussendoor: 2 koppen koffie,Colon Clean en 2 glazen water, handje amandelnoten
Woensdag: (10 minuten fysio-oefeningen)
Ontbijt:
2 rookkaascrackers met roomboter en filet Americain, kopje koffie, 2 glazen water
Tussendoor:
Kaasblokjes met mosterd,2 koppen koffie,2 glazen water en 3 laurierdropjes
Lunch:
Pannenkoekje van amandelmeel met roomboter,2 gekookte eieren,cervelaatworst en selleriesalade,kop thee
Tussendoor: 3 glazen water
Avondeten:
Stamppot rauwe andijvie met een worstje,appel,glas water en multivitamine
Tussendoor:
2 koppen koffie,handje amandelnoten,kaasblokjes met mosterd en 3 rose
Donderdag:
Ontbijt:
Griekse Yoghurt met lijnzaad,6 glazen water en 2 koppen koffie
Lunch:
Champignonquiche en 2 rookkaascrackersmet roomboter 1 1/2 gekookt ei,cervelaatworst en selleriesalade, schijfjes komkommer met filet Americain en 3 koppen thee en 1 laurierdropje
Tussendoor:
handje amandelen en kopje koffie.
Avondeten:
multivitamine,pizza (zonder buitenste deegrand) aangevuld met extra groentes,kaas en vleeswaren,ijsbergsalade en rozijnen
Tussendoor:
2 koppen koffie,4 glazen water
Vrijdag:
Ontbijt:
2 rookkaascrackers met roomboter en filet Americain+alfalfa,2 glazen water,3 koppen koffie
Tussendoor:
droge worst en 2 glazen water
Lunch:
roerbak van rode paprika,champignon en uitje,kalkoenreepjes en 2 gebakken eieren.
Tussendoor:
handje amandelnoten,4 glazen water.
Avondeten:
half kommetje groentesoep,volkorenbroodje met 2 gekookte eieren,kip/kerriesalade,ijsbersalade,suikerbroodje met roomboter,glas sinaasappelsap,druiven,Irish coffee met slagroom gezoet met stevia en multivitamine.
Tussendoor:
1 glas wijn,4 glazen water
Zaterdag: (de middag en avond rondgelopen in Heksendoorn)
Ontbijt:
Griekse Yoghurt met lijnzaad,2 koppen koffie, 3 glazen water
Tussendoor:
2 koppen koffie
Lunch:
2 glazen water, Quiche spek/prei, 1 1/2 kommetje groentesoep
Tussendoor:
3 laurierdropjes en 1/2 flesje water
Avondeten:
Pretparkmenuutje: patat met fritessaus,gewone cola,broodje hamburger
Tussendoor:
6 glazen water
Zondag: (hangdag)
Ontbijt:
3 rookkaascrackers met roomboter,selleriesalade,alfalfa en cervelaatworst,2 koppen koffie, 3 glazen water
Tussendoor:
2 handjes geroosterde amandelen
Lunch:
3 rookkaascrackers met kruidenboter, 2 glazen water
Tussendoor:
kopje koffie, 3 glazen water
Avondeten:
Eigengemaakte nasi met satésaus (2 borden), peer, druiven,multivitamine,Irish Coffee met slagroom gezoet met stevia
Tussendoor:
2 koppen koffie, Colon Clean en 4 glazen water
Dit is mijn lijst, naar eer en geweten opgeschreven,nergens iets stiekem vanaf gesnoept om "goed voor de dag te komen" De bewuste sport beweging heb ik erbij genoemd,evenals ons slenterdagje in Hellendoorn/Heksendoorn (gaaf trouwens!) en door de dag heen hobbel ik van hot naar her met opruimen,huishouden,school,boodschappen...Ik zou zeggen...SHOOT! Kom maar op met al het gene waarvan jij denkt dat het bij mij beter kan gaan. Voor de te nemen moeite zeg ik bij deze alvast een grote dank,ik waardeer het oprecht...
Jo
dinsdag 15 oktober 2013
Jo en kleuren
Ik ben terug bij de basis. De basis? Jazeker, de basis en dan bedoel ik ook de basis...compleet met pen,papier en gekleurde viltstiften! Het is dat ik biologisch net geen 6 meer ben, maar gedragsmatig?
Ik kan het niet uitstaan! Ik sleur vriend en vijand mee in het avontuur van "Grip Op Koolhydraten", maak mijzelf en anderen enthousiast, heb de boeken tot gort gelezen, evenals alle etiketten van alle (ja en dan echt alle...nou bijna alle, de wc rollen heb ik dan weer niet gelezen...;) ) producten wat ik via noeste arbeid in grote zware tassen naar binnen sjouw en een plekje geef in mijn kast. Ik ga voor puur, denk puur, eet puur, kook puur, voel me puur het is al bijna pure waanzin.
Waar zit die waanzin in? In het feit dat ik absoluut geen enkele grip heb op mijn gewicht!Niks,nada,noppes. Het is alsof ik mijn oude autootje die niet rijdt een grote metamorfose geef.
Ik lees de technische boeken, ik lees de doe-boeken, raak enthousiast en ga flink aan de gang. Ik poets,ik wrijf, ik sleutel, breng nieuwe onderdelen aan, haal oude onderdelen weg en gaandeweg zie ik het oude koekblikje omtoveren tot een glanzend,snorrend juweeltje, het straalt je tegemoet...maar rijdt nog steeds niet :(.
Ik kreeg gister het berichtje dat er 110 GOKkers op de meeting komen,hartstikke leuk!
Bijgevoegd een paar succesverhalen,heerlijk om te lezen. Bij bijna alle jubelmomenten van de ander jubel ik inwendig mee en roep: "Ja, dat heb ik ook! Hoe geweldig,hoe leuk,hoe super is dat??" Positieve veranderingen die genoemd worden vinden daadwerkelijk plaats. Het uiteindelijke doel genaamd "afvallen" is een semi-doel geworden. Ja, ik val af in centimeters en nee ik val niet af in kilogrammen, zelfs niet in grammen!
Hoe frustrerend en irriterend is het om wel Grip Op Koolhydraten te hebben en geen Grip Op Gewicht?
Mijn ultieme bevestiging,want zeg nou zelf...als het vet weggaat,verwacht ik dat het gewicht meeneemt...toch? Ik ben vanaf half augustus bezig en werkelijk...ik word niet lichter. Al het andere bereik ik wel (zie vorige blogs) en ben ik zeer dankbaar voor. Het is voor mij de reden om door te gaan.
En ik ga door...met pen,papier en viltstiften. Ik vecht niet meer tegen mijn weegschaaldraak, ik ga het mormel temmen. Niet rechtstreeks, wel indirect. Geen idee of mijn missie slaagt...ik ga er wel van uit,anders heeft het weinig zin om mee te beginnen ;).
Ik schrijf nu alles op wat ik eet en drink. Aan het einde van de dag komt de funpart...ik mag kleuren,jee! Via pen en papier en kleur probeer ik te achterhalen waarom mijn draakje niet doet wat ik wil,want ik wil het zo graahaag! Ik ga er vanuit dat ik iets over het hoofd zie waardoor het gewicht stabiel blijft. Overtreffende trap? Medegokster boerderijdinnetje komt over mijn bevallige schouder meekijken waar het kinkje in mijn kabel zit. Dit is ook zo'n beetje mijn laatste strohalm...iksnappehetnie,iksnappehetnie,iksnappehetnie...het werkt,ik zie het, ik lees het,ik hoor het...alleen komt het bij mij nog niet van de grond en ik wilhetwilhetwilhet!
Tot zo ver mijn volwassen gedrag...ik ga nu mijn viltstiften zoeken en lekker kleuren :)
Jo
Ik kan het niet uitstaan! Ik sleur vriend en vijand mee in het avontuur van "Grip Op Koolhydraten", maak mijzelf en anderen enthousiast, heb de boeken tot gort gelezen, evenals alle etiketten van alle (ja en dan echt alle...nou bijna alle, de wc rollen heb ik dan weer niet gelezen...;) ) producten wat ik via noeste arbeid in grote zware tassen naar binnen sjouw en een plekje geef in mijn kast. Ik ga voor puur, denk puur, eet puur, kook puur, voel me puur het is al bijna pure waanzin.
Waar zit die waanzin in? In het feit dat ik absoluut geen enkele grip heb op mijn gewicht!Niks,nada,noppes. Het is alsof ik mijn oude autootje die niet rijdt een grote metamorfose geef.
Ik lees de technische boeken, ik lees de doe-boeken, raak enthousiast en ga flink aan de gang. Ik poets,ik wrijf, ik sleutel, breng nieuwe onderdelen aan, haal oude onderdelen weg en gaandeweg zie ik het oude koekblikje omtoveren tot een glanzend,snorrend juweeltje, het straalt je tegemoet...maar rijdt nog steeds niet :(.
Ik kreeg gister het berichtje dat er 110 GOKkers op de meeting komen,hartstikke leuk!
Bijgevoegd een paar succesverhalen,heerlijk om te lezen. Bij bijna alle jubelmomenten van de ander jubel ik inwendig mee en roep: "Ja, dat heb ik ook! Hoe geweldig,hoe leuk,hoe super is dat??" Positieve veranderingen die genoemd worden vinden daadwerkelijk plaats. Het uiteindelijke doel genaamd "afvallen" is een semi-doel geworden. Ja, ik val af in centimeters en nee ik val niet af in kilogrammen, zelfs niet in grammen!
Hoe frustrerend en irriterend is het om wel Grip Op Koolhydraten te hebben en geen Grip Op Gewicht?
Mijn ultieme bevestiging,want zeg nou zelf...als het vet weggaat,verwacht ik dat het gewicht meeneemt...toch? Ik ben vanaf half augustus bezig en werkelijk...ik word niet lichter. Al het andere bereik ik wel (zie vorige blogs) en ben ik zeer dankbaar voor. Het is voor mij de reden om door te gaan.
En ik ga door...met pen,papier en viltstiften. Ik vecht niet meer tegen mijn weegschaaldraak, ik ga het mormel temmen. Niet rechtstreeks, wel indirect. Geen idee of mijn missie slaagt...ik ga er wel van uit,anders heeft het weinig zin om mee te beginnen ;).
Ik schrijf nu alles op wat ik eet en drink. Aan het einde van de dag komt de funpart...ik mag kleuren,jee! Via pen en papier en kleur probeer ik te achterhalen waarom mijn draakje niet doet wat ik wil,want ik wil het zo graahaag! Ik ga er vanuit dat ik iets over het hoofd zie waardoor het gewicht stabiel blijft. Overtreffende trap? Medegokster boerderijdinnetje komt over mijn bevallige schouder meekijken waar het kinkje in mijn kabel zit. Dit is ook zo'n beetje mijn laatste strohalm...iksnappehetnie,iksnappehetnie,iksnappehetnie...het werkt,ik zie het, ik lees het,ik hoor het...alleen komt het bij mij nog niet van de grond en ik wilhetwilhetwilhet!
Tot zo ver mijn volwassen gedrag...ik ga nu mijn viltstiften zoeken en lekker kleuren :)
Jo
Jo en veerkracht
Het mooie van veerkracht is dat er sprake is van het vermogen tot buigen en terugkomen naar recht-stand. Het lelijke is dat bij te ver buigen, de mogelijkheid tot knappen bestaat. Kortom,balans is en blijft het toverwoord.
Deze periode is niet mijn periode. Waarom? Nou,heel simpel...de zomer gaat over in de herfst en net zoals complete volksstammen dat voelen in hun gemoedstoestand,voel ik dat ook. No biggie,gewoon een feit. Tel daarbij op dat zowel de verjaardag als de sterfdag van mijn vader binnen 2 weekjes voorbij gekomen zijn...dat geeft een licht sluiertje mee aan de beleving van alledag. Het feit dat hij er niet is, heb ik een plek kunnen geven en me bij neer kunnen leggen. De verandering van het dagelijkse leven en de impact daar weer van,blijft lastig. Er wordt wel eens genoemd bij het overlijden "Ik heb een steen verlegd waardoor het water anders stroomt" klopt...het brengt mooie en minder mooie dingen met zich mee en juist in deze periode is daar de extra bewustwording van.
Mijn dochters zijn eveneens gevoelig en reageren op veranderingen,zichtbaar en onzichtbaar.
Kort houdt dit in...duidelijk zijn, lief hebben, geduld hebben, begrip tonen. De warme arm, het geborgen plekje,thuis,de basis van waaruit ze kunnen en mogen fladderen. In deze omstandigheden vloeien ze er makkelijker door. Maar zijn we allemaal een beetje Harrie in de Warrie? Turbulentie!Dan heb ik tijd nodig,puur om te kunnen buigen maar vooral om terug te kunnen veren. Ik ben dan minder toegankelijk...en heb zelf even de duidelijkheid,het liefhebben,het geduld en het begrip nodig. De warme arm, het geborgen plekje, thuis en de basis...tja,wie doet het er niet goed op?
De vrolijke noot is dat ik na het buigen bezig ben met terugveren. Gelijk de reden waarom er even geen "feel good stories" gedropt werden op dit blogje...de feel good was even on a holiday.
Gisteren heb ik ze opgepikt vanaf Schiphol, bruinverbrand en in de vakantiemodus. Ze rommelt nog een beetje na en pakt nog wat uit en ruimt nog wat op...maar de verhalen die ze opgedaan heeft..oeioeioei!
Jo
Deze periode is niet mijn periode. Waarom? Nou,heel simpel...de zomer gaat over in de herfst en net zoals complete volksstammen dat voelen in hun gemoedstoestand,voel ik dat ook. No biggie,gewoon een feit. Tel daarbij op dat zowel de verjaardag als de sterfdag van mijn vader binnen 2 weekjes voorbij gekomen zijn...dat geeft een licht sluiertje mee aan de beleving van alledag. Het feit dat hij er niet is, heb ik een plek kunnen geven en me bij neer kunnen leggen. De verandering van het dagelijkse leven en de impact daar weer van,blijft lastig. Er wordt wel eens genoemd bij het overlijden "Ik heb een steen verlegd waardoor het water anders stroomt" klopt...het brengt mooie en minder mooie dingen met zich mee en juist in deze periode is daar de extra bewustwording van.
Mijn dochters zijn eveneens gevoelig en reageren op veranderingen,zichtbaar en onzichtbaar.
Kort houdt dit in...duidelijk zijn, lief hebben, geduld hebben, begrip tonen. De warme arm, het geborgen plekje,thuis,de basis van waaruit ze kunnen en mogen fladderen. In deze omstandigheden vloeien ze er makkelijker door. Maar zijn we allemaal een beetje Harrie in de Warrie? Turbulentie!Dan heb ik tijd nodig,puur om te kunnen buigen maar vooral om terug te kunnen veren. Ik ben dan minder toegankelijk...en heb zelf even de duidelijkheid,het liefhebben,het geduld en het begrip nodig. De warme arm, het geborgen plekje, thuis en de basis...tja,wie doet het er niet goed op?
De vrolijke noot is dat ik na het buigen bezig ben met terugveren. Gelijk de reden waarom er even geen "feel good stories" gedropt werden op dit blogje...de feel good was even on a holiday.
Gisteren heb ik ze opgepikt vanaf Schiphol, bruinverbrand en in de vakantiemodus. Ze rommelt nog een beetje na en pakt nog wat uit en ruimt nog wat op...maar de verhalen die ze opgedaan heeft..oeioeioei!
Jo
donderdag 3 oktober 2013
Jo en ruimte
Heb ik al eens benoemd dat ik een perfectioniste ben? Dat ik graag de touwtjes in handen heb? Precies weet waar ik naar toe koers? Ik overal kom -hetzij met een omweggetje- en mijn doelen behaal? Mijn adem lang is en geduld groot mits ik behoorlijk zeker weet dat het lukt?
De keerzijde hiervan is,dat het omgaan met "mislukken" (en wat is mislukken nou eigenlijk? De bevestiging dat ik het ook op een andere manier kan doen?) niet mijn sterkste kant is en ik op de een of andere manier ingebouwde oogkleppen heb voor eigen succes met een vergrootglas voor de details die iets minder florisant uitpakken. Gewoon....om het mijzelf zo lekker makkelijk te maken :).
Op het moment dat mijn eigen zelfopgelegde druk te hoog wordt, komt de knaagperiode. Ik loop op de toppen van mijn tenen,praat geduldig en oog kalmte, geef,geef,geef tot de bodem in zicht komt, terwijl er in mij een storm begint te woelen en te draaien. Vanaf de achtergrond steeds meer naar de voorgrond. Hints? Is mijn lontje kort? Het woelt! Accelereer ik in een gewoon gesprek binnen 10 tellen van kalm naar hoogst geirriteerd? Het woelt! Hoor je mij zuchtend en steunend door het huis gaan? Het woelt! Ben ik continue bezig en geen rust in mijn bevallige derriere? Het woelt! Staat mijn volume op 12 richting kinderen omdat ik vind dat ze Oost-Indisch doof zijn en niet (vlot genoeg) reageren? Het woelt! Stop ik met kletsen? Het woelt! Laat je mij in mijn sop gaar koken? Het barst! Het mooiste moment binnen het hele proces! Waarom? Omdat ik mij gevoelsmatig op dat moment totaal loskoppel van het gevoelsleven van de mensen om mij heen, ik de verschillende processen glashelder zie en handel in oplossingen.
Geen tegenspraak, zo doen we het en niet anders. Dit zijn de regels en onthoud: My way or the highway! Geen ruimte meer in regels, geen motiverende uitleg, geen spelletjes om de kinderen spelenderwijs te laten doen wat gevraagd wordt en vooral geen inspraak. In dit moment klets ik alle steekhoudende argumenten van de ander van tafel: Je hebt je kans gehad om het te doen...now it's my turn! En nee, ik steek nog net geen tong uit ;) en ja, de ene waarschuwing na de andere vliegt uit mijn mond. Ik pak door...3 waarschuwingen is bij mij straf,geen ontkomen aan!
Een andere prettige bijkomstigheid is dat er een bal aan energie vrijkomt. Ik kan de hele wereld aan en de manier om terug te komen in mijn "zen-state-of-mind" is heel simpel...
...ik ga opruimen en schoonmaken! Niet een beetje,compleet rigoreus! Voordat je nu denkt dat ons (t)huis spik en span is en je alleen met zeer donker getinte glazen het pand kunt betreden door de enorme schittering van brandschone meubels en ramen zal ik je uit de droom helpen. Dat is niet zo. Ik houd enorm van een opgeruimd huis (en dan alle ruimtes) met makkelijke looppaden waar je vlot doorheen kan. Geen overdaad aan spullen,dat irriteert mij. Een warme deken, gezelligheid en geborgenheid en vooral de basisplek om te leven. En dat gebeurt,volop! Met kinderen,met vriendjes en vriendinnetjes van de kinderen, met een haarbalspuwende kater,met modderschoenen, zweetdruppels van het hardlopen,vingers op de ramen,koekkruimels van de lekkere hapjes tussendoor,etc. etc. etc. en aangezien ik voldoende tijd kwijt ben met opruimen en bijhouden,kom ik niet toe aan de rigoreuze aanpak (Gelukkig! Anders is het wel een uit de hand gelopen hobby en dan moet ik mij ernstig zorgen gaan maken!!)
Nu dus wel,zit er midden in :) Klinkt raar, maar wat geeft mij dat een rust...even ik die bepaalt,even niet te hoeven verplaatsen in de gedachtengang en gevoelsleven van de ander,de luikjes zijn dicht,je komt er even niet in...tot ik klaar ben en volledig bijgetankt,dan ben je aan de beurt. Ik heb en neem de ruimte,letterlijk en figuurlijk,heerlijk!
Jo
De keerzijde hiervan is,dat het omgaan met "mislukken" (en wat is mislukken nou eigenlijk? De bevestiging dat ik het ook op een andere manier kan doen?) niet mijn sterkste kant is en ik op de een of andere manier ingebouwde oogkleppen heb voor eigen succes met een vergrootglas voor de details die iets minder florisant uitpakken. Gewoon....om het mijzelf zo lekker makkelijk te maken :).
Op het moment dat mijn eigen zelfopgelegde druk te hoog wordt, komt de knaagperiode. Ik loop op de toppen van mijn tenen,praat geduldig en oog kalmte, geef,geef,geef tot de bodem in zicht komt, terwijl er in mij een storm begint te woelen en te draaien. Vanaf de achtergrond steeds meer naar de voorgrond. Hints? Is mijn lontje kort? Het woelt! Accelereer ik in een gewoon gesprek binnen 10 tellen van kalm naar hoogst geirriteerd? Het woelt! Hoor je mij zuchtend en steunend door het huis gaan? Het woelt! Ben ik continue bezig en geen rust in mijn bevallige derriere? Het woelt! Staat mijn volume op 12 richting kinderen omdat ik vind dat ze Oost-Indisch doof zijn en niet (vlot genoeg) reageren? Het woelt! Stop ik met kletsen? Het woelt! Laat je mij in mijn sop gaar koken? Het barst! Het mooiste moment binnen het hele proces! Waarom? Omdat ik mij gevoelsmatig op dat moment totaal loskoppel van het gevoelsleven van de mensen om mij heen, ik de verschillende processen glashelder zie en handel in oplossingen.
Geen tegenspraak, zo doen we het en niet anders. Dit zijn de regels en onthoud: My way or the highway! Geen ruimte meer in regels, geen motiverende uitleg, geen spelletjes om de kinderen spelenderwijs te laten doen wat gevraagd wordt en vooral geen inspraak. In dit moment klets ik alle steekhoudende argumenten van de ander van tafel: Je hebt je kans gehad om het te doen...now it's my turn! En nee, ik steek nog net geen tong uit ;) en ja, de ene waarschuwing na de andere vliegt uit mijn mond. Ik pak door...3 waarschuwingen is bij mij straf,geen ontkomen aan!
Een andere prettige bijkomstigheid is dat er een bal aan energie vrijkomt. Ik kan de hele wereld aan en de manier om terug te komen in mijn "zen-state-of-mind" is heel simpel...
...ik ga opruimen en schoonmaken! Niet een beetje,compleet rigoreus! Voordat je nu denkt dat ons (t)huis spik en span is en je alleen met zeer donker getinte glazen het pand kunt betreden door de enorme schittering van brandschone meubels en ramen zal ik je uit de droom helpen. Dat is niet zo. Ik houd enorm van een opgeruimd huis (en dan alle ruimtes) met makkelijke looppaden waar je vlot doorheen kan. Geen overdaad aan spullen,dat irriteert mij. Een warme deken, gezelligheid en geborgenheid en vooral de basisplek om te leven. En dat gebeurt,volop! Met kinderen,met vriendjes en vriendinnetjes van de kinderen, met een haarbalspuwende kater,met modderschoenen, zweetdruppels van het hardlopen,vingers op de ramen,koekkruimels van de lekkere hapjes tussendoor,etc. etc. etc. en aangezien ik voldoende tijd kwijt ben met opruimen en bijhouden,kom ik niet toe aan de rigoreuze aanpak (Gelukkig! Anders is het wel een uit de hand gelopen hobby en dan moet ik mij ernstig zorgen gaan maken!!)
Nu dus wel,zit er midden in :) Klinkt raar, maar wat geeft mij dat een rust...even ik die bepaalt,even niet te hoeven verplaatsen in de gedachtengang en gevoelsleven van de ander,de luikjes zijn dicht,je komt er even niet in...tot ik klaar ben en volledig bijgetankt,dan ben je aan de beurt. Ik heb en neem de ruimte,letterlijk en figuurlijk,heerlijk!
Jo
Abonneren op:
Posts (Atom)