De dames hebben vandaag een vrije dag van school, de juffen en meesters gaan zelf aan de studie.
Komt fantastisch uit, zomaar een lekker lang weekend :)
Het gevoel van vrij zijn loopt als een rood draadje door de afgelopen dagen heen.
Vrijdag is mijn weeg- en meetdag,de dag om alle feiten te verzamelen in mijn tabel,mijn houvast om te zien dat wat ik doe zijn vruchten afwerpt. Zo langzamerhand kan ik al aardig de vinger erachter krijgen waar ik van opzwel en hoe ik afslank,hoeveel dagen het duurt om een gokloze dag glad te strijken en te accepteren dat er geen logica in zit. Dat wordt mede mogelijk gemaakt door de onverwachtse kadootjes van mijn garderobe:slobber,slobber,plooi,plooi.
Tel daarbij de fijne complimenten bij op die ik de afgelopen weken mocht ontvangen waarin dezelfde boodschap de boventoon voert "Ik kan duidelijk zien dat je smaller wordt"
Dat kan nog wat worden als mijn lange wijde winterjas straks vervangen wordt door mijn zomerjas.
Hoe zal die straks zitten? En mijn zomergarderobe? Leuke vooruitzichten!
Maar ik dwaal af, ik had het over vrij zijn...afgelopen vrijdag stond ik op mijn draak. Gewicht gestegen,centimeters toegenomen en het deed me gewoon.... niets...?? De avond ervoor hadden we chinees gegeten -tel uit je winst met vocht vasthouden- en terwijl ik het meetlint om mijn goddelijke lichaam drapeerde om de juiste getalletjes op te kunnen schrijven...knapte het laatste hou-vast-draadje los. Hubbie stond in de startblokken om een eventuele zenuwinzinking op te vangen. Ik keek hem aan en het enige wat ik kon zeggen was "Ik heb hier geen zin meer in" Hij viel nog net niet achterover de badkamer uit,hij dacht dat ik van Gok los ging. Neu,dit meten en wegen elke week,elke dag mijn eetdagboekje bijhouden binnen het forum,ik ben er wel een beetje klaar mee. Ik weet dat deze manier van eten bij mijn lichaam past,ik ben tevreden,voel me goed,mijn kleding zit wijder,mijn weegschaal leeft op zijn eigen planeet en ik heb hem uitgezwaaid...dit is mijn pad om te volgen. Het keurslijfje eromheen wil ik wat losser hebben...ik weeg niet meer elke week,ik verschuif het door naar 1x per maand. Elke dag mijn eetpatroon opschrijven? Niet meer!Vrij!
Blijkbaar was mijn houding besmettelijk...vrijdagavond zag hubbie de sneeuw in Winterberg,het kriebelde. Meiden,zullen we morgen gaan sleeen in de sneeuw? Jaaaaaaaaaaaaaah!! En daar ging de happy family de volgende dag....3 uurtjes rijden,half uurtje sleeen en 3 uurtjes terug. Hoezo decadent? Hoezo lekker vrij? Hoezo gewoon doen? Dikke pret op de slee,dikke lagen sneeuw,sprookjesachtige omgeving en er even helemaal uit!
Eigen regeltjes en grenzen een beetje bijbuigen en oprekken,sleur doorbreken...het zijn kleine dingen om te doen met een groot bevrijdend gevoel. Daar hoeft het echt geen 5 mei voor te zijn :D!
Jo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten